ஷைலூ..ஊ..ஊ.. மாமி.. – பாகம் 01

“கொடுத்து வைச்சவண்டா!” தனராஜ் மகனைப் பார்த்துக் கண்சிமிட்டினார்.

“மூணு நாள் ஹோட்டல்லே சாப்பிடப்போறே! தண்ணியடிக்கப்போறே! ஜாலியா இருக்கப்போறே! என் தலையெழுத்தைப் பாரேன்! உங்கம்மாவோட தூரத்துச் சொந்தக்காரங்க ஊருக்குப் போயி துக்கம் விசாரிச்சிட்டிருக்கப்போறேன்.”

”நல்லாச் சொல்லிக் கொடுங்க புள்ளைக்கு!” கணவரைக் கடிந்து கொண்டாள் வனஜா. “இத பார்றா ராஜேஷ், தப்பித்தவறி தண்ணி கிண்ணியடிச்சேன்னு தெரிஞ்சுது, உன்கூட பேசக்கூட மாட்டேன்.”

ராஜேஷ் சலிப்புடன் கூறினான். “அய்யோ அம்மா! நீ திரும்பி வர்ற வரைக்கும் நான் கற்போட இருப்பேன் போதுமா? பதினெட்டு வயசாச்சும்மா எனக்கு. என்னைப் பார்த்துக்க எனக்குத் தெரியும். முதல்லே கிளம்புங்க ரெண்டு பேரும்.”

”இத பாருடா, பாலை வீணாக்காதே! நாங்க வர்ற வரைக்கும் எக்ஸ்ட்ரா பாலை பக்கத்து வீட்டு ஷைலஜா மாமிட்டே கொடுத்திரு! உனக்கு ஒரு பாக்கெட் போதும். சரியா?”

அப்பாவும் அம்மாவும் ஆட்டோவில் ஏறும்வரைக்கும், சொன்னதையே திரும்பத் திரும்பச் சொல்லிச் சலிப்பூட்டினாலும், ஆட்டோ தெருமுனையில் திரும்பியதும் முதல்முறையாக வீட்டில் தனியாக இருக்கப்போகிறோம் என்று உறைத்ததும் கொஞ்சம் ஏக்கமும் ஏற்படத்தான் செய்தது ராஜேஷுக்கு.

ஷைலஜா மாமி! வீட்டுக்குள் நுழையும்போது பக்கத்து வீட்டுக் கதவைப் பார்த்ததும் ராஜேஷுக்கு ஞாபகம் வந்து, சட்டென்று ஒரு சிலிர்ப்பு ஏற்பட்டது. என்னைப் போன்ற பதினெட்டு வயதான பயல்களெல்லாம் இளம்பெண்களின் மார்புகளையும், புட்டங்களையும், தொடைகளையும் பற்றி எண்ணி ஏங்குகிறபோது எனக்கு மட்டும் ஏன் நாற்பத்தைந்து வயதான ஷைலஜாவைப் பற்றிய சிந்தனையே அடிக்கடி வருகிறது?

அவளைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் ராஜேஷ் ஒரு இனம்புரியாத உணர்ச்சிக்கு உள்ளாகி, பெண்ணைப் போல முகம் சிவந்தான். அவளைக் கடக்க நேரிட்டபோதெல்லாம் அவனது தொடைகளுக்கு மத்தியில் ஒரு அலாதி இம்சை ஏற்பட்டது. காலையில் அவள் வாசலில் காய்கறி வாங்குகிறபோதும், அலுவலகத்துக்குச் சிங்காரித்துக் கொண்டு கிளம்புகிறபோதும், நைட்டியில் இரவு காம்பவுண்டுக்குள் காற்றுவாங்கியவாறு நடந்து செல்கிறபோதும் திருட்டுத்தனமாக அவளது அழகை ரசிப்பான் ராஜேஷ். சற்று எசகுபிசகாய் அவளது ஆடைகள் விலகினால், இவனது பூல் விருட்டென்று எழும்பி விடும். தொடர்ந்து அவளது பால்போன்ற மேனியின் அழகைக் கண்களால் பருகினால், பாத்ரூமுக்குள் சென்று பூலை வெளியேற்றி, குலுக்கி விளையாடினால்தான் இரவு உறங்க முடியும் என்ற அளவுக்கு, ஷைலஜாவின் மீது அளப்பரிய காதல் ஏற்பட்டு விட்டிருந்தது. இவனது அவஸ்தையைப் புரிந்தோ, புரியாமலோ அவளும் இவனைப் பார்க்கிறபோதெல்லாம் புன்னகைத்து வதைத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

பெற்றோரை ஊருக்கு அனுப்பிவிட்டு, வீட்டுக்குத் திரும்புகிற வழியில், ஷைலஜா வீட்டுக் கதவைப் பார்த்ததற்கே, ராஜேஷின் பூல் எழும்பி விட்டதால், அன்றிரவும் அவளை மனக்கண் முன்பு கொண்டுவந்து நிறுத்தி, துகிலுரித்து, படுக்கையில் சாய்த்து, அனுபவித்து......சுய இன்பத்தின் வசீகர எண்ணங்களுக்கு வடிகால் தேடியபின்னரே உறங்க முடிந்தது.

மறு நாள் காலை, அழைப்பு மணிச் சத்தம் கேட்டுக் கண்விழித்தவன், வாசல்கதவிலிருந்த பையில் மூன்று பால்பாக்கெட்டுகள் போடப்பட்டிருப்பதைப் பார்த்ததும், அம்மா கட்டளையையும், ஷைலஜாவையும் நினைவுக்குக் கொண்டுவந்ததும் சுறுசுறுப்பு பற்றிக் கொண்டது. மின்னல்வேகத்தில் பல்விளக்கி, முகம் கைகால் கழுவி, புத்துணர்ச்சியுடன் இரண்டு பாக்கெட் பாலை எடுத்துக் கொண்டு, ஷைலஜா வீட்டு அழைப்பு மணியை அழுத்தினான்.

ஓரிரு நொடிகளுக்குப் பின்னர், கதவு திறந்ததும் ராஜேஷ் அதிர்ந்தான். தலையை அள்ளி முடிந்தவாறு, மிக மிக மெல்லிய நைட்டி அணிந்தவாறு ஷைலஜா நின்றிருந்தாள். அவள் அணிந்திருந்த வெள்ளை நிற பிராவும், கருப்பு பேண்ட்டீஸும் நைட்டியின் கீழே பளிச்சென்று தெரிந்தன. போதாக்குறைக்கு அவள் நைட்டியின் பொத்தான்களைப் போட்டிருக்கவில்லையென்பதால், அவளது வாளிப்பான முலைகளுக்கு இடைப்பட்ட பள்ளத்தாக்கும் அப்பட்டமாகத் தெரிந்தது. ராஜேஷின் பூல் அப்போதே எழுந்து விட்டது.

”ஓ! ராஜேஷ்? என்னப்பா, என்ன அவசரம்?” என்று கேட்டவாறே ஷைலஜா பால்பாக்கெட்டுகளை வாங்கும்போது, தற்செயலாக அவளது சில்லென்ற விரல்கள், ராஜேஷின் விரல்களோடு உரசவே, மின் அதிர்வு ஏற்பட்டதுபோல, பதறிய ராஜேஷின் கைகள் பின்வாங்க, பால்பாக்கெட்டுகள் பொத்தென்று தரையில் விழுந்தன.

”ஸாரி மாமி!”

”பரவாயில்லே ராஜேஷ்!” என்ற ஷைலஜா சட்டென்று கீழே விழுந்த பால்பாக்கெட்டுகளை எடுக்கக் குனிய, பொத்தான் எதுவும் போடப்படாதிருந்த அவளது நைட்டியின் கழுத்துப்பகுதி வழியாக, அவளது இரண்டு முலைகளும் முக்கால்வாசி ராஜேஷின் கண்களுக்குப் பட்டென்று தரிசனம் வழங்க, அவனுக்குத் தலை கிறுகிறுத்தது.

”நல்ல வேளை, பாக்கெட் உடையலே!” என்று கூறியவாறு புன்னகையோடு எழுந்த ஷைலஜா, ராஜேஷின் முகமெல்லாம் வியர்த்திருப்பதைக் கவனித்தாள்.

”என்னாச்சு ராஜேஷ்?”

”ஒண்ணுமில்லே ஆன்ட்டி! நான் வர்றேன்...” தடுமாறினான் ராஜேஷ்.

”காப்பி சாப்பிட்டியா? இரு, கலந்து தர்றேன்..”

”வேண்டாம் ஆன்ட்டி! வர்றேன்...”

வீட்டுக்குள் அவசர அவசரமாய் நுழைந்து, கதவைச் சாத்தித் தாளிட்டுவிட்டு, சோபாவில் பொத்தென்று விழுந்தான் ராஜேஷ். இன்னும் ஒரு நொடி அவன் ஷைலஜாவுக்கு முன்னால் நின்றிருந்தால், அவனது பூல் பெர்மூடாவைக் கிழித்துக் கொண்டு வெளியேறியிருந்தாலும் இருக்கும். இரண்டு தொடைகளுக்கும் நடுவில், குதுப் மினார் போலக் குத்திட்டு நின்றிருந்த தனது பூலை, சலிப்புடன் பார்த்தான் ராஜேஷ். உடனடியாக அதை விடுவிக்க விரும்பியவன், அறைக்குச் சென்று பெர்மூடாவை அவிழ்த்துவிட்டு, தளர்ச்சியாக ஒரு டவலை இடுப்பில் சுற்றிக்கொண்டான். டி-ஷர்ட்டையும் அவிழ்த்துவிட்டு, காற்றோட்டமாக ஹாலுக்கு வந்து சோபாவில் அமர்ந்தவாறு, சற்றுமுன் தான் பார்த்த ஷைலஜாவின் முலைகளின் செழிப்பைப் பற்றிச் சிந்தித்தவாறு தனது புலை வருடத்தொடங்கினான். ஆஹா, அந்த முலைகளை ஒரு தடவையாவது தொட்டாவது பார்க்க வேண்டுமே!

டிங்டாங்....! அழைப்புமணி தொந்தரவு செய்தது. எரிச்சலுடன் எழுந்துபோய் கதவைத் திறந்தவன் அசந்துபோனான். ஷைலஜா!

”இந்தா காப்பி!” என்று டபரா தம்ளர் காப்பியை நீட்டினாள்.

”எதுக்கு வீண் சிரமம்?” ராஜேஷின் மனம் கட்டுக்கடங்காமல் எழுந்து டவலைக் குத்தியபடி நின்றிருந்த பூலைப் பற்றியே யோசித்தது.

”இதுலே என்ன சிரமம்? இந்தா..” என்று அவனது அனுமதியெல்லாம் அவசியமில்லை என்பதுபோல, உள்ளே நுழைந்தாள் ஷைலஜா. “முதல்லே காப்பி சாப்பிட்டுட்டு அப்புறம் குளிக்கப்போ!”

ராஜேஷுக்கு உட்கார்ந்தால் மீண்டும் குதுப்மினார் எழும்பி நின்று காட்டிக்கொடுத்து விடுமோ என்ற பயம்! நின்றபடியே அவன் காப்பியை வாங்கியபோது, மீண்டும் ஷைலஜாவின் விரல்கள் உரச, அவன் நெளிந்தபடியே காப்பியைப் பருக ஆரம்பித்தான்.

”இந்தக் க்ளைமேட்டுலே இந்த நேரத்துலே உனக்கு ஏன் இப்படி வியர்க்குது?” கேட்டவாறு ஷைலஜா அவனது நெற்றியை வருடவும், ராஜேஷ் திகைத்தான்.

”குளிக்கப் போறேன்!” என்று சம்பந்தா சம்பந்தமின்றி எதையோ உளறினான் ராஜேஷ்.

”முதல்லே அதைச் செய்!” என்று சிரித்தாள் ஷைலஜா. “உங்கம்மா ஃபிரிட்ஜுலே மாவு வைச்சிருக்காளாம். நீ குளிச்சிட்டு வர்றதுக்குள்ளே நான் தோசை வார்த்துத் தர்றேன்.”

”அதெல்லாம் வேண்டாம் ஆன்ட்டி...” நாக்குழறினான் ராஜேஷ்.

” நீ குளிக்கப்போ! உங்கம்மா சொன்னதை நான் செஞ்சாகணும்.”

தயக்கத்துடன், வேறு வழியின்றி பாத்ரூமை நோக்கி ராஜேஷ் நடக்க, ஷைலஜா ஃபிரிட்ஜிலிருந்து தோசைமாவை எடுத்துக்கொண்டு சமையலறையை நோக்கி நடந்தாள். பாத்ரூமுக்குள் புகுந்த ராஜேஷுக்கு, சுவரின் மறுபக்கத்தில் ஷைலஜா இருக்கும்போது, அவளைப் பற்றி எண்ணிக் கையடிப்பதற்குக் கொஞ்சம் கூச்சமாய் இருந்தது. வெறுப்புடன் அவன் குளிக்கலாம் என்று முடிவுசெய்தபோது, சோப்புடப்பா காலியாக இருப்பதைக் கவனித்தான். சே! புது சோப்பை எடுத்துக்கொள்ள அம்மா சொல்லியிருந்தாளே!

மீண்டும் தாளை விலக்கி, கதவைத் திறந்த ராஜேஷ் விக்கித்து நின்றான். கதவில் கைவைத்தபடியே ஷைலஜா நின்றிருந்தாள் – நிர்வாணமாக! ராஜேஷ் திறந்தவேகத்தில் வெளியேற முயன்றிருந்தால், அவளது முலைகளின் மீதுதான் மோத நேரிட்டிருக்கும். என்ன செய்வது என்று புரியாமல், கண்களைத் தாழ்த்தி அவளது முலைகளைப் பார்க்கலாமா கூடாதா என்பதும் விளங்காமல் நின்றிருந்தான் ராஜேஷ்.

”ஆன்ட்டி... இதென்ன...எதுக்கு நீங்க...இங்கே....இப்படி...?”

”என்னை ஆன்ட்டின்னு கூப்பிடாதே ராஜேஷ்! இப்போ நான் இருக்கிற நிலைமையிலே நீ என்ன ஷைலஜான்னு கூப்பிடு! வேணும்னா ஷைலுன்னு செல்லமாக் கூப்பிடேன்!” ஷைலா கண்களைச் சிமிட்டினாள். அவளது முகத்தில் தென்பட்ட புன்னகையில் காமம் தோய்ந்திருந்தது.

தயக்கமும், பயமும் மெல்ல மறைய, ஆர்வமும் காமமும் துளிர்விட, ராஜேஷ் ஷைலஜாவின் முலைகளைப் பார்த்தான்.

”எவ்வளவு நாளா ஒளிஞ்சு ஒளிஞ்சு பார்த்திட்டிருந்தே?” ஷைலஜா ராஜேஷின் உதட்டைப் பிதுக்கினாள். “தொட்டுப் பாரு!”

நெடுநாள் கனவு! விரல்கள் நடுங்க ராஜேஷ் தனது இரண்டு கைகளையும் ஷைலஜாவின் முலைகளின் மீது வைத்தான். அப்பா, திணித்துத் திணித்துப் பஞ்சால் அடைக்கப்பட்ட இரண்டு தலையணைகளைப் போல இருந்தன அவளது முலைகள்.

”தொடச்சொன்னா, மிருதங்கம் வாசிக்கிறே?”

ராஜேஷ் அவளை ஏறிடும் துணிவின்றி, இரண்டு முலைகளையும் மெதுவாக அமுக்கினான். வாழ்க்கையில் முதல்முதலாய் ஒரு பெண்ணின் முலைகளை அமுக்கியதால் ஏற்பட்ட கிளுகிளுப்பில் ஏற்கனவே விடைத்து நீண்டிருந்த அவனது பூல், மேலும் இரண்டங்குலம் நீண்டு, ஷைலஜாவின் தொடையோடு உராய்ந்தது.

”அப்பிராணி மாதிரி ஆக்டிங் கொடுத்தாலும், உன் தம்பி படுசுட்டியா இருப்பான் போலிருக்குதே?”

ஷைலஜாவின் மெத்தென்ற உள்ளங்கை, ராஜேஷின் பூலின் மீது விழுந்து அழுந்த, அவளது நீண்ட சில்லென்ற விரல்கள் வளைத்துப் பிடித்தன. ஒரு பெண்ணின் ஸ்பரிசம் தனது பூலின் மீது முதன்முதலாய் விழுந்த இன்ப அதிர்ச்சியில் ராஜேஷுக்கு உலகமே சுற்றுவது போலிருந்தது.

”ராஜேஷ்! என்னை உனக்குப் பிடிச்சிருக்கா?”

”ஆன்ட்....ஐ லவ் யூ!” தயங்கியவாறு பதிலளித்தான் ராஜேஷ்.

”ஓடிப்போய் கல்யாணம் பண்ணிக்கலாமா?”

ராஜேஷ் நிமிர்ந்து பார்க்க, ஷைலஜா சிரித்தாள்.அவள் சிரிக்கச் சிரிக்க அவளது உடல் குலுங்கிய குலுங்கலில், ராஜேஷின் உள்ளங்கையின் மீது அவளது முலைகள் விம்மி உராய்ந்தன.

”யாருக்கும் தெரியாமப் பார்த்துக்கணும்,” என்று கிசுகிசுத்த ஷைலஜா, ராஜேஷின் வாயில் முத்தமிட்டாள். “இப்போ உங்க வீட்டுலே நீ தனியா இருக்கிற மாதிரி, என் வீட்டிலேயும் நான் அடிக்கடி தனியா இருப்பேன். அப்பல்லாம்........என்ன, சரியா?”

கண்கள் அகல அகல ராஜேஷ் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, ஷைலஜாவின் விரல்கள் அவனது பூலைப் பூப்போல வருடிக்கொடுத்துக் கொண்டிருந்தன. ராஜேஷின் வாயில் முத்தமிட்ட ஷைலஜா, தொடர்ந்து கன்னத்திலும், பிறகு கழுத்திலும், பிறகு அவனது மார்பிலும் முத்தமிட்டாள். அவனது குட்டிக்காம்புகளை நாக்கால் வருடினாள். அப்படியே இறங்கியவளின் நாக்கு, அவனது தொப்புளுக்குள் இறங்கி ஒரு சவுக்கடி கொடுத்துவிட்டு, சர்ர்ரென்று கீழ்நோக்கிச் செல்ல...

ஆ! ஷைலஜா என் பூலை ஊம்பப்போகிறாளா? துணுக்குற்றுக் கண்களைத் தாழ்த்தி ராஜேஷ் பார்க்கும் முன்னரே, அவனது பூலை ஷைலஜா நாக்கால் வருட ஆரம்பித்திருந்தாள். இதமான வென்னீரைப் பூலின் மீது ஊற்றிய அதிர்வை, அவளது வாய்க்குள் தனது பூலின் மீது உணர்ந்தான் ராஜேஷ். ஆஹா, இதில் இவ்வளவு சுகம் இருக்கிறதா? அவளது வாய்க்குள் தனது பூல் மென்மேலும் விரைப்படைந்து, வீங்குவதை அறிந்தவனுக்கு, தப்பித்தவறி தனது பூலிலிருந்து விந்து வெளிப்பட்டு விட்டால் அவளது தொண்டைக்குள் இறங்கிவிடுமோ என்ற சந்தேகமும் எழாமலில்லை.

-தொடரும்-