என் பெயர் ராஜ். இந்தக் கதை
எனக்குத் தெரிந்தவரின் மனைவியைப் பற்றியது.
அவள் பெயர் வந்தனா. அழகுப் பதுமை.
புடவையில் தேவதை போல் இருப்பாள். மாநிறம். ஹோம்லியாக மிகவும் அழகாக இருப்பாள்.
36-34-38 சைஸ் வைத்துக்கொண்டு அந்த ஏரியாவில் அனைவரையும் வாட்டி எடுத்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
ஆண்கள் இவள் தெருவில் நடந்து போகும்போது பார்ப்பதற்காகத் தவம் இருந்தார்கள். காரணம்
அழகழகான புடவைகளில் வருவாள். கூடுதல் அழகாக லோ ஹிப்பில் வருவாள். தொப்புள் தெரியாதவாறு
புடவையை நேர்த்தியாகக் கட்டியிருப்பாள். அவளது இடுப்பழகை பார்த்து ஆண்கள் கிறங்கினார்கள்.
அவள் பின்னழகின் அசைவில் அவர்கள் வாடினார்கள். குத்திக்கொண்டு நிக்கும் முன்னழகின்
பரிமாணத்தில் மயங்கிக் கிடந்தார்கள்.
என் நண்பனின் ஆபிஸ் கொலீக் சுந்தரேஸ்வரன்.
அவருக்கு ப்ரோமோஷன் பார்ட்டி அவர் வீட்டில் கொடுக்கிறார். நண்பர்கள் நிறைய பேரை இன்வைட்
பண்ணியிருக்கிறார் என்று என்னையும் துணைக்கு கூப்பிட...அன்றுதான் அவளை முதலில் பார்த்தேன்.
வாங்க சதீஷ்…...ஓ...இதுதான்
உங்க பிரண்டா….ஹாய் ராஜ் என்று காய் குலுக்கினார் சுந்தர். மொட்டை மாடியில் சிலு சிலுவென்று
காற்று இதமாய் இருந்தது. ஆண்களும் பெண்களுமாய் அந்த காற்றை ரசித்துக்கொண்டே உணவருந்த
தயாராகிக் கொண்டிருந்தனர். அப்போதுதான் அங்கே அழகாய் கவர்ச்சியாய் உலவிக்கொண்டிருந்தவளைக்
கூப்பிட்டு மீட் சதீஷ் அண்ட் ராஜ் என்கிறார். ஷி ஈஸ் மை வைப் வந்தனா என்றார். வந்தனா
அழகாகச் சிரித்து வணக்கம் வைத்தாள்.
அதன்பிறகு அவளையேதான் கவனிக்க
ஆரம்பித்தேன். நான் மட்டுமல்ல அனைத்து ஆண்களுமே அவளையேதான் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.
லேசான ட்ரான்ஸ்பேரன்ட் சாரி
கட்டியிருந்தாள். புடவை அவளது தொப்புளின் வடிவத்தை மங்களாகக் காட்டிக்கொண்டிருந்தது.
அது பார்ப்பதற்கு மிகவும் அழகாக இருந்தது. அவளுக்கு நல்ல வட்ட வடிவம் என்பது தெளிவாகத்
தெரிந்தது. புடவையை ஒன் பிளீட் விட்டிருந்தாள். காற்றின் எதிர் திசையில் நடக்கும்போதெல்லாம்
அவளது மார்புகள் எடுப்பாகத் தெரிந்தன. இந்த கலசங்களில் பால் குடித்தால் எவ்வளவு நல்லாயிருக்கும்
என்று ஆண்கள் பெருமூச்செறிந்தனர். காற்றின் திசையில் அவள் நடக்கும்போது அவளது பின்னழகின்
அசைவு சாப்பிடவிடாமல் செய்தது. சுந்தர் அவளது தோளிலும் பின்னழகிலும் கை வைத்துக்கொண்டு
அரட்டை அடிக்கும்போது அவன்மேல் அளவில்லா பொறாமை உண்டானது.
இவளை எப்படியாவது அம்மணமாக தன்கூட
படுக்கவைத்துவிட வேண்டும் என்று ராஜ் அன்றிலிருந்து உறக்கமில்லாமல் தவித்தான்.
சிறு சிறு கான்டராக்ட்டிங் வேலை
செய்துவந்த ராஜ் சுந்தருக்கு தேவையான பல வேலைகளை அதிக செலவில்லாமல் செய்துகொடுத்து
ஆறு மாதங்களில் இருவரிடமும் நெருக்கமானான். வந்தனாவும் இவனிடம் சிரித்துப் பேச ஆரம்பித்திருந்தாள்.
அன்று பார்க்கிங் ஷெட்டை புதுப்பிக்க
வேண்டுமென்று சுந்தர் கேட்டுக்கொண்டிருந்தான். தேவையான பொருட்களை வாங்கிக்கொண்டு செல்ல…
வந்தனா கதவைத் திறந்தாள்.
வாங்க ராஜ்…. உள்ள வாங்க
கதவைத் திறந்து அடைத்ததில் பளிச்சென
மின்னி மறைந்த அவளது இடுப்பை ராஜ் ரசித்தான். அவளது குண்டியழகை ரசித்தவாறே வந்து அமர்ந்தான்.
ஏதோ பிளவர்ஸ் வாங்க போகணும்னு
சொன்னீங்களாமே….. உங்களை கூட்டிட்டுப் போகச் சொன்னார்...என்றான் ராஜ்.
ஓ..அப்படியா சொன்னார். அப்போ
அவர் வரலையா என்று புருவத்தை உயர்த்தியவள் போனை எடுத்து சுந்தருக்கு டயல் செய்தாள்.
நீங்க எதுக்குதான் வந்திருக்கீங்க…
என்று சண்டை போட்டாள். சரி ஓகே ராஜ்… போகலாம் என்றாள். முகம் வாடியிருந்தது.
நான் பைக்ல வந்தேன். அதுலயே
போயிடலாமா...அல்லது கார் புக் பண்ணவா
வந்தனா யோசித்தாள். அவளுக்கு
பைக்கில் ஊர் சுற்ற ரொம்ப நாள் ஆசை. ஆனால் தயங்கினாள். பின் ஓகே ராஜ் என்று தலையசைத்தாள்.
ராஜ் சந்தோஷமானான்.
வந்தனா யோசித்தாள். அவளுக்கு
பைக்கில் ஊர் சுற்ற ரொம்ப நாள் ஆசை. ஆனால் தயங்கினாள். பின் ஓகே ராஜ் என்று தலையசைத்தாள்.
ராஜ் சந்தோஷமானான்.
அவன்மேல் படாமல் கண்ணியமாக அமர்ந்தாள்
வந்தனா. புடவையும் முடியும் காற்றில் படபடத்தன. ராஜ் ஸ்டார்ட் செய்தான். அவளது கூந்தல்
இன்னும் படபடத்தது. மெயின் ஏரியாவைத் தாண்டி வண்டி சென்றுகொண்டிருந்தது.
என்ன ராஜ் வண்டிய இவ்ளோ ஸ்லோவா
ஓட்டுறீங்க?
இல்ல வந்தனா….காற்று அதிகமாயிருக்கு…
உங்க முடிலாம் கலையுது...அதான் என்று இழுத்தான்.
டோன்ட் ஒர்ரி நீங்க வேகமா போங்க….நோ
ப்ராப்ளம் என்றாள் வந்தனா.
சரிங்க...என்று இவன் அவளை பார்த்து
புன்னகைத்துக்கொண்டே ஆக்சிலேட்டரை அதிகரிக்கவும் வண்டி ஒரு ஸ்பீடு ப்ரேக்கரில் ஏறி
இறங்கவும் சரியாக இருந்தது.
வந்தனா எதிர்பார்க்கவில்லை.
அவள் மொத்தமாய் அவன்மேல் சாய்ந்தாள். அவளது மாம்பழ முலைகள் அவனது முதுகில் அழுந்திக்
கசங்கின. வந்தனாவால் சீக்கிரம் சுதாரித்துக்கொண்டு தன் முலைகளை அவன் முதுகிலிருந்து
எடுக்க முடியவில்லை. சே...என்னால்தான் இப்படி ஆகிவிட்டது. தன்னைத்தானே திட்டிக்கொண்டாள்.
ஸாரிங்க… என்றான் சீனு.
வந்தனா தலை குனிந்திருந்தாள்.
இட்ஸ் ஓகே என்றாள் மெலிதாக.
கார்டன் வந்ததும் இறங்கினார்கள்.
வந்தனா நிறைய செடிகளை வாங்கினாள்.
அது என்ன செடி இது என்ன செடி என்று அனைத்தையும் விசாரித்தாள். ராஜ் ஆச்சரியப்பட்டான்.
செடிகள் விற்கும் 40 வயது மதிக்கத்தக்க முனியசாமி சந்தோஷப்பட்டான். அவன் சந்தோஷத்திற்கு
செடிகள் விற்பனையாவது மட்டும் காரணமல்ல. அந்த இளமை பொங்கும் பெண்ணின் இடுப்பும்தான்
காரணம். வந்தனாவிற்கு செல்ல தொப்பை இருந்தது. அது அவளது தொப்புளுக்கு நல்ல ஆழத்தையும்
வட்ட வடிவத்தையும் கொடுத்திருந்தது. அந்தத் தொப்புளை அவ்வப்போது முனியசாமி பார்த்து
ரசித்துக்கொண்டிருந்தான்.
இவன் ஏன் இவ்வளவு பிரகாசமா இருக்கிறான்
என்று ராஜ் சந்தேகப்பட...முனியசாமியின் கண்கள் போகும் திசையை பார்த்த ராஜ் அவளது பாதி
மூடிய தொப்புளின் அழகில் கிறங்கிப்போனான். அடிப்பாவி...அநியாயத்துக்கு இறக்கிக் கட்டியிருக்காளே
என்று எச்சில் விழுங்கினான். சட்டென்று அவள்மேல் கரிசனை வந்தவனாக
வந்தனா… என்றான்.
என்ன ராஜ்...என்பதுபோல் பார்த்தாள்
வந்தனா.
அது...அது வந்து...தெரியுது!
என்ன? என்பதுபோல் குழப்பமாக
அவனைப் பார்த்தாள் வந்தனா.
உங்க இடுப்பு...ரொம்ப தெரியுது...கவர்
பண்ணிக்கோங்க
வந்தனா கண்கள் விரிய சட்டென்று
கீழே குனிந்து பார்த்தாள். சரேலென்று புடவையை இழுத்து தன் தொப்புளை மறைத்தாள். தலை
குனிந்தாள்.
வந்தனா கண்கள் விரிய சட்டென்று
கீழே குனிந்து பார்த்தாள். சரேலென்று புடவையை இழுத்து தன் தொப்புளை மறைத்தாள். தலை
குனிந்தாள்.
தேங்க்ஸ்….
ராஜ் பதில் சொல்லாமல் வேறு எங்கோ
பார்த்தான்.
இது என்ன செடி? என்றான் முனியசாமியிடம்.
இது மாமர செடி. இதுகூட தெரியாதா??
என்றான் அவன் இடக்காக.
வந்தனா சிரித்தாள். ராஜ் வாயை
மூடிக்கொண்டான்.
வாவ்...கொய்யா மரம்!! வந்தனா
மகிழ்ச்சியுடன் அதில் காய்த்திருந்த கனிகளை பார்த்தாள்.
பறிச்சிக்கோங்க மேடம்… முனியன்
யாருக்குமில்லாத உரிமையை அவளுக்கு கொடுத்தான்.
வந்தனா மகிழ்ச்சியில் எக்கி
எக்கி பறிக்க… அவள் புடவை மறுபடியும் விலகியது. இந்த முறை ராஜ் ஒரு ரோஜா கிளையை ஒடித்து
அந்த ரோஜாவால் அவள் தொப்புளில் ஒரு தட்டு தட்டினான்.
ஸ்...ஆ... என்று முனகினாள் வந்தனா.
தலை குனிந்தபடியே இழுத்து மூடிக்கொண்டாள். சே...எவ்ளோ தைரியம் இவனுக்கு?? என்று வாய்க்குள்
முணுமுணுத்துக்கொண்டாள். அதேநேரம் அவளுக்கு வெட்கமாகவும் அது ஒரு சுகமாகவும் இருந்தது.
பூக்கள், செடிகளை பார்க்க, வாங்க ஆரம்பித்தாள். காற்று வேகமாக அடிக்க மழை வரும்போல
இருந்தது.
அடுத்த முப்பது நிமிடங்கள் ஒவ்வொரு
முறை அவளது புடவை விலகும்போதும் ராஜ் அவளது தொப்புளில் ரோஜாவால் தட்டுவதும் வந்தனா
தன் குழியை வெட்கத்துடன் மூடுவதுமாக கழிந்தது. அவளுக்கு அது பிடித்திருந்தது. தன் தொப்புள்
கவனிக்கப்படுவது. அது தீண்டப்படுவது. அதுவும் தனது கணவனின் நண்பனால். சே...என்ன இது
அவனைத் திட்டாமல் அவன் செய்வதை ரசிக்கிறேனே...நோ நோ….என்று தன்னைத்தானே கேட்டுக்கொண்டாள்
வந்தனா.
மாதுளம்பழ செடி நாலு வேணும்
என்றாள் வந்தனா. முனியன் இதோ பாக்கறேன்மா என்று கொஞ்சம் தூரமாக சென்றான். ராஜ் அவளை
நெருங்கி வந்தான். அவள் படபடத்தாள். இவன் ஏன் அருகில் வருகிறான்? நான் வேறு செடிகளுக்கு
நடுவில் நிற்கிறேன்!!
அவள் படபடத்தாள். இவன் ஏன் அருகில்
வருகிறான்? நான் வேறு செடிகளுக்கு நடுவில் நிற்கிறேன்!!
வந்தவன் "உங்க தொப்புள்
ரொம்ப அழகா இருக்கு. வெரி செக்ஸி..." என்றான்.
வந்தனா அவனை முறைத்துப் பார்த்தாள்.
ஆனால் அவன் சொன்னதை ரசித்தாள்.
ஆனா இத அவன் பாக்குறது எனக்குப்
பிடிக்கல…. என்றான்.
வந்தனா தலை குனிந்தாள். சே…பொண்டாட்டிகிட்ட
பேசுற மாதிரி பேசுறான்!!
பின் இருக்கா?....சேப்டி பின்…
இ...இல்லை….ஏன்??
இதற்குள் ராஜ் அவளை நெருங்கி
வந்திருந்தான். அவனது நடுவிரல் இடுப்பில் அவள் புடவையை ஒதுக்கியது.
ஏய்ய்...என்ன...பன்..ற
ராஜ் தன் இரு விரல்களுக்கு நடுவில்
அவள் தொப்புளைப் பிடித்தான்.
ஸ்ஸ்… வந்தனா கண்களை மூடிக்கொண்டாள்.
அவன் கையைப் பிடித்தாள். இப்போது அவனது பெருவிரலை அந்த குழிந்த தொப்புளுக்குள் நுழைத்து
நன்றாகவே அதைப் பிடித்தான்.
ராஜ் அவளைத் தன்பக்கம் இழுத்தான்.
தொப்புளைப் பிடித்தவாறே.
சே..இப்படி என் தொப்புள அப்யூஸ்
பன்றானே…..வந்தனா தடுக்க முடியாமல் (மனமில்லாமல்) தலை குனிந்து நின்றாள்.
சேஃப்டி பின் இருக்கா??
இருக்கு….தர்றேன்….வி..விடுங்க….
ப்ளீஸ்.
விட்டான்.
வந்தனா வேகவேகமாக தன் குட்டி
பர்ஸிலிருந்து ஒரு பின்னை எடுத்துக் கொடுத்தாள். வந்தனா வேகவேகமாக தன் குட்டி பர்ஸிலிருந்து
ஒரு பின்னை எடுத்துக் கொடுத்தாள்.
ராஜ் அவள் புடவையால் தொப்புளை
மூடி பின் குத்தினான். அவளது இடதுபக்க முலையில் பக்கவாட்டிலிருந்து ஒரு தட்டு தட்டினான்.
சேலைய ஒன் ப்ளீட் விடு
வந்தனா வேகமாக ஒன் ப்ளீட் விட்டாள்.
சே...இவ்வளவு நேரம் வாங்க போங்கன்னு சொல்லிட்டிருந்தவன்...
ராஜ் அவளுக்கு பின்னால் சென்றான்.
கூந்தலை அவிழ்த்து பரத்தி திறந்துகிடந்த அவள் முதுகை மறைத்தான். முதுகுக்கு கீழே இடுப்பில்
சுற்றப்பட்டிருந்த புடவை பார்டரை லேசாக உயர்த்தி அவளது இடுப்பு மடிப்புகளை மூடினான்.முந்தானையால்
அவளது விரிந்த குண்டிகளை இன்னும் ஒரு சுற்று மூடி முனையை முன்னால் அவளிடம் கொடுத்தான்.
மாதுளை செடிகளோடு முனியன் வந்தபோது
அவள் முற்றிலும் மாறியிருந்தாள்.
எவ்ளோ ஆச்சு? என்றான் ராஜ்
வாங்க கணக்கு போட்டு சொல்றேன்...
வந்தனாவின் இடுப்பை பார்க்க இயலாத வருத்தம் அவன் முகத்தில் தெரிந்தது. சற்று மேலே பார்த்தவன்
முன்னைவிட தெளிவாக தனித்தனியாக அழகாக தெரிந்த முலைகளை பார்த்து மகிழ்ந்தான்.
இருவரும் அவன் பின்னால் நடந்தார்கள்.
வந்தனா நடுவில். ராஜ் அவளுக்குப் பின்னாடி.
உனக்கு எவ்வளவு அழகான குண்டிகள்...
சொல்லிக்கொண்டே ராஜ் வந்தனாவின் குண்டியில் தட்டினான். கையை அவளது குண்டிகளின் அடியில்
கொடுத்து மேல்நோக்கி தூக்கி தட்டினான்.
வந்தனா திரும்பி முறைத்தாள்.
சீ... பொறுக்கி என்றாள். யாராவது பார்க்கிறார்களா என்று சுற்றுமுற்றும் பார்த்தாள்.
ஏன் இப்படி பொறுக்கி மாதிரி
பிஹேவ் பண்ற....திட்டிவிட்டு திரும்ப நடந்தாள். பின்னழகில் அசைவு அவனை பெரும்பாடு படுத்தியது.
தவித்தான்.
மீண்டும் அவள் குண்டியை தட்டினான்.
இந்தமுறை சைடாக.
கைய ஓடிச்சுடுவேன். வந்தனா திரும்பி
விரல்காட்டி அவனை எச்சரித்தாள். சே...உன்ன நம்பி அவர் அனுப்பினாரு பாரு....முணுமுணுத்தாள்.
ஆனால் அவன் தன் குண்டிகளில் விளையாடுவதை அவளால் ரசிக்காமலும் இருக்க முடியவில்லை. சொல்லப்போனால்
முலையில்கூட இன்னொருமுறை அவன் கை படாதா என்று உள்ளுக்குள் ஆசை இருந்தது. இது சுந்தர்
அவளை பொன்னே பூவே என்று தாங்க மட்டும் செய்து ஏங்க வைத்ததின் விளைவு.
தட்டி விளையாண்ட ராஜ் தன் கையைப்
பார்த்தான். பின் அவளை தீர்க்கமாக பார்த்தான்.
பேண்ட்டி போடலையா?? என்றான்
வந்தனா அதிர்ந்தாள்.
போ...போட்ருக்கேன்
இல்லை நீ போடலை. அவன் உரிமையாய்
அவளது கொழுத்த குண்டிகளை தடவி பார்த்தான். குண்டிகளின் மென்மையை கதகதப்பை அனுபவித்தான்.
இல்ல... போட்ருக்கேன்.
போடல.
போ...போட்ருக்கேன். தா...தாங்க்
பேண்ட்டி.
சே...இதையெல்லாம் போய் இவன்கிட்ட
சொல்றோமே!!
வந்தனா தன்னைத்தானே நொந்துகொண்டாள்.
ராஜ் தன் உதட்டுக்குள் சிரித்தான்.
அப்போ... பார்ட்டி அன்னைக்கும்
தாங்க் பேண்ட்டிதானா?
ராஜ்... ப்ளீஸ்...
அன்னைக்கும் தாங்க் பேண்ட்டிதானே..
ப்ளீஸ் ராஜ்... நான் வேணாம்னுதான்
சொன்னேன். அவர்தான் போட சொன்னார்.
சொல்லிவிட்டு தலை குனிந்தாள்.
ப்ளீஸ் ராஜ்... நான் வேணாம்னுதான்
சொன்னேன். அவர்தான் போட சொன்னார்.
சொல்லிவிட்டு தலை குனிந்தாள்.
ராஜ் அவளது வெட்கத்தை ரசித்தான்.
மழை இடி மின்னலுடன் சோவென்று
பெய்ய ஆரம்பித்தது.
அடடா... வந்து இப்படி ஒதுங்கிக்கோங்க..என்றான்
முனியன் அந்த சிறிய குடிலைக் காட்டி. குளிர்ந்தது. முனியன் அவளை உரசிக்கொண்டு நின்றான்.
ஒன் ப்ளீட்டில் தெளிவாகத் தெரிந்த அவளது முலைகளின் அழகை ரசித்தான். அவள் பணத்தை எண்ணிக்
கொடுக்கும்போது வாயெல்லாம் சிரிப்பாய் வாங்கிக்கொண்டான்.
மழை நிக்குறமாதிரி தெரியல ராஜ்...
வாங்க போகலாம்....
வந்தனா மழையில் இறங்கி பைக்
நோக்கி ஓடினாள். அவளது குண்டிகள் இருவருக்கும் விருந்து படைத்தன.
பைக் அருகில் நனைந்தபடியே நின்ற
வந்தனாவை நோக்கி ராஜ் வந்தான். மழை வந்தனாவின் புடவையை நன்றாக நனைத்துவிட்டிருந்தது.
புடவை அவள் உடம்போடு நன்றாக ஒட்டிக்கொள்ள தொப்புளின் குழிவு நன்றாகத் தெரிந்தது. தொப்புளுக்கு
கீழே சற்று மேடான அவளது அடிவயிறும் அவள் புடவைய சொருகியிருந்த இடமும் படு கவர்ச்சியாக
இருந்தன.
மேலே அவள் பால் கலசங்கள் இரண்டும்
அந்த மெல்லிய பிளவுசுக்குள் திமிறிக்கொண்டு கிண்ணென்று தூக்கிக்கொண்டு நின்றன. அவள்
வெறும் பிளவுசோடு அவன் முன்னால் நிற்பது போலிருந்தது அவனுக்கு. அவளை அணு அணுவாக ரசித்தான்.
அவள் வெட்கத்தில் சிவந்தாள்.
கொஞ்ச நேரம் இப்படியே நிற்கலாமே
என்றான்.
இல்லை… போகலாம்…...அவள் கைகளைக்
குறுக்காகக் கொண்டுவந்து தன் மார்புகளை மறைத்தாள்.
அண்ணே...எங்களுக்கு சூடா டீ
போட்டுத்தரமுடியுமா உங்களால? என்றான் முனியனிடம்.
கண்டிப்பாக தம்பி… மேடம் உள்ள
வாங்க….என்றான்
இல்ல..நாங்க இங்கயே நிக்கிறோம்.
மேடம்கு மழையில நனையணுமாம்
ஓ..அப்படியா...ஒரு கால்மணி நேரம்
பொறுங்க. அவன் சந்தோஷமாக. உள்ளே சென்றான்.
வந்தனா விரியும் கண்களால் ராஜ்ஜை
பார்த்தாள். வேணாம் என்று தலையை அசைத்தாள்.
ராஜ் அவளது தொப்புளை பார்த்தான்.
புடவை ஒட்டியிருந்தால் அதன் வட்ட வடிவம் தெளிவாகத் தெரிந்தது. இதுதான் என்னை உன்மேல
பைத்தியம் ஆக்கிடுச்சி...
வந்தனா கண்கள் விரிய அவனைப்
பார்த்தாள்.
உன் வீட்டில ஒருநாள் கைய தூக்கி
கொண்டை போட்டுக்கிட்டே சுந்தர்கிட்டயும் என்கிட்டயும் பேசினாய். அப்பொழுதுதான் முதன்முதலில்
உன் தொப்புளை மறைவின்றி பார்த்தேன். அன்றிலிருந்து அதில் வாய் வைத்து சுவைக்க மாட்டோமா
என்று தினமும் ஏங்கிக்கிட்டிருக்கேன்.
வந்தனா முகம் சிவந்து கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.
அவளுக்குப் பெருமையாக இருந்தது. பேசிக்கொண்டே ராஜ்ஜின் விரல் அவளது தொப்புளுக்குள்
நுழைந்திருந்தது. புடவை அவளின் ஆழம் தொட்டது. விரலோடு சேர்த்து.
ராஜ்...ப்ளீஸ்.... வந்தனாவுக்கு
மூச்சு ஏறி இறங்கியது.
கைய எடு ப்ளீஸ்....அவள் கெஞ்சினாள்.
தடுக்கவில்லை. முனியன் வருகிறானா என்று கசங்கிய முகத்துடன் அங்கே பார்த்தாள். அவள்
தொப்புளை மறைத்து தான் குத்திய பின்னை விடுவித்து புடவையை ஒதுக்கி அவளது தெப்பக்குளத்தைப்
பார்த்தான் ராஜ்.
நம்ம ஏரியால உனக்கு லோ ஹிப்
வந்தனான்னு பேரு இருக்கு தெரியுமா?
புடவையை ஒதுக்கி அவளது தெப்பக்குளத்தைப்
பார்த்தான் ராஜ்.
நம்ம ஏரியால உனக்கு லோ ஹிப்
வந்தனான்னு பேரு இருக்கு தெரியுமா?
தெரியாது....
லோ ஹிப் வந்தனா வீட்டுக்கு கிழக்கே.....
லோ ஹிப் வந்தனா வீட்டுக்கு வடக்கே... லோ ஹிப் வந்தனா வீட்டுக்குப் பக்கத்துல... னுதான்
பசங்க அட்ரஸ் கூட சொல்றாங்களாமே அப்படியா?
தொப்புளைச் சுற்றி விரலால் வட்டம்
போட்டுக்கொண்டே கேட்டான்.
ஸ்..ஆ...தெரியாது......
தெரியாது??
கேரம் காயின் சுண்டுவதுபோல்
ராஜ் அவள் தொப்புளுக்குள் சுண்டினான்
ஆ....வந்தனா சத்தமாக முனகினாள்.
கண்களை மூடிக்கொண்டு தலையை இடப்பக்கம் சாய்த்தாள்.
ராஜ்....ப்ளீஸ்...நோ......
வந்தனா தவித்தாள். தொப்புள்
துடித்தது. அது சுந்தரிடம் இந்த சுகத்தை எதிர்பார்த்து ஏமாந்து போயிருந்தது இவ்வளவு
நாளும்.
மீண்டும் சுண்டினான். இந்தமுறை
அழுத்தமாக. தொப்புளுக்குள் நிரம்பியிருந்த நீர் சிதறியது.
தெரியும்.....தெரியும்.....ப்ளீஸ்....வந்தனா
துடித்தாள். அவன் கையைப் பிடித்தாள்.
அவன் அவளது வளைந்த இடுப்பை இருபுறமும்
பிடித்து தன்பக்கம் இழுத்து அவளது ஆரஞ்சு உதடுகளில் அழுத்தமாய் முத்தமிட்டான்.
இதை எதிர்பார்க்காத வந்தனா திணற,
அவனோ அவளது உதடுகளை கவ்வி இழுத்து சுவைக்க ஆரம்பித்தான். வந்தனா கிறங்கினாள். முனியன்
பார்த்துவிடுவானோ என்று அவனை விலக்கினாள். திரும்பி நின்றுகொண்டாள்.
ராஜ் கையை புடவைக்குள் விட்டு
அவள் வயிற்றை ஏந்திப் பிடித்து தன்பக்கம் இழுத்தான். கொசுவத்தை சொருகியிருந்த இடத்தில்
கிள்ளி கிள்ளி விட்டான். வந்தனா துடித்தாள். ஆ...ம்...ஸ்...ஆ...என்று முனகினாள்.
ப்ளீஸ் ராஜ்...விடுங்க…. கெஞ்சினாள்.
அப்போ நான் சொல்லுறத செய் என்றான்.
எங்கே அவன் இன்னொருமுறை அங்கே தடவினால் தன்னை இழந்துவிடுவோமோ என்று அஞ்சியவள் ம்...என்றாள்.
அவள் காதில் விஷயத்தைச் சொன்னான். நோ...முடியாது என்றாள். அவன் மீண்டும் அவள் தொப்புளைப்
பிடித்தான். சரி சரி...செய்யறேன் என்றாள் முறைப்பாடு.
முனியன் வந்து அவர்களை உள்ளே
அந்த சின்ன குடிசைக்குள் அழைத்தான். இவர்கள் உள்ளே நுழைந்ததும் ராஜ் அவளை பார்த்து
கண் காட்டினான்.
அண்ணா...இந்த புடவையை கொஞ்சம்
பிழிந்து தரமுடியுமா? வந்தனா நிறுத்தி நிதானமாக முனியனிடம் கேட்டாள். அவளது மேடு பள்ளங்களில்
கிறங்கி ஜிவ்வென்றிருந்த முனியன் தனது பூலின் எழுச்சியை கைலிக்குள் மறைக்க முடியாமல்
தவித்தான்.
.சரிம்மா..ஆனா...எப்படிம்மா….
வந்தனா பதில் பேசாமல் தலையைக்
குனிந்துகொண்டே தன் புடவையை அவிழ்த்து அவன் கையில் கொடுத்தாள். அந்த இரண்டு ஆண்களின்
முன் வெறும் பாவாடை ஜாக்கெட்டில் நின்றாள். பிளவுசிலிருந்து வழியும் நீர் அவளது தொப்புளுக்குள்
நுழைந்து நிரம்பி பின் கீழே வழிவதை இருவருமே ரசித்தார்கள். வந்தனாவுக்கோ வெட்கம் பிடுங்கித்
தின்றது.
முனியன் அவள் சேலையைப் பிழிந்து
அடுப்புக்கு அருகில் காயும்படி தொங்கவிட்டான். தரையோடு இருந்த அடுப்பில் டீத்தூள் கலந்த
பால் பொங்கி காய்ந்திருந்தது. வடிகட்டப்போன முனியனிடம் ராஜ் சொன்னான்.
வந்தனா...எனக்கு நீதான் டீ ஆத்தித்
தரணும்.
வந்தனா அவனை முறைத்தாள். பொறுக்கி
என்று பழிப்பு காட்டினாள். முனியனோ...தன் அதிர்ஷ்டத்தை நினைத்து மகிழ்ந்தான். அவள்
முலைகளை நன்றாகப் பார்த்து ரசிக்கலாம் என்று வாய்க்குள் நீர் வடித்தான்.
சும்மா ஆத்து...பிகு பண்ணாத...என்று
ராஜ் அவள் குண்டியில் தட்டினான். வந்தனா அதிர்ந்தாள். அவன் தட்டியதும் அவளது புண்டையிலிருந்து
தேன் லேசாக கசிந்தது.
சே…. இன்னொருத்தன் முன்னாடியே
குண்டில தட்டிட்டான். போச்சு!
வந்தனா விளக்கு பொருத்துவதுபோல
முட்டிக்காலில் உட்கார்ந்தாள். டீயை வடித்து டம்ளரில் ஊற்றி ஆத்த ஆரம்பித்தாள். அவளது
க்ளீவேஜ் முழுவதுமாக இப்போது அவர்களது பார்வையில் விழுந்தது. அந்த நனைந்த ஜாக்கெட்டில்
அவள் உள்ளே போட்டிருக்கும் ப்ராவும் ப்ராவுக்குள் ஏறி இறங்கிக் கொண்டிருக்கும் முலைகளின்
வனப்பும் வடிவமும் தெளிவாகத் தெரிந்தன அவர்களுக்கு.
1, 2, 3 என்றான் ராஜ்.
என்ன? என்றாள் வந்தனா புருவத்தை
உயர்த்தியபடி
உன் இடுப்புல இருக்குற மடிப்பு…..
3 மடிப்பு இருக்கு இப்போ...என்றான் ராஜ் உதட்டுக்குள் சிரித்துக்கொண்டே. முனியன் சிரித்தான்.
பார்க்காதவனையும் இவன் பார்
பார் என்பான் போல. சே….பொறுக்கி… முணுமுணுத்தாள் வந்தனா.
கொடுத்துவைத்த செயின்...என்றான்
அவள் முலை பிளவுகளுக்குள் சிக்கிக்கொண்டிருந்த தாலியைப் பார்த்து.
வந்தனா பழிப்பு காட்டிக்கொண்டே
பிளவுஸை மேலே ஏத்திவிட்டாள். முனியன் அவர்களை கணவன் மனைவி என்று நினைத்ததால் ஒதுங்கி
நின்று ஓரப்பார்வையால் அவளை ரசித்துக்கொண்டிருந்தான்.
வந்தனா கைக்கொரு டீ டம்ளரோடு
எழுந்து நின்றாள்.
முனியா...சூரியன பாத்தீங்களா?
இருட்டிக்கிட்டு மழை பெய்யும்போது
சூரியன் எங்கதம்பி தெரியும்?
இதோ இருக்கே...சூரியன்... ராஜ்
வந்தனாவின் தொப்புளைக் காட்டினான்.
பொறுக்கி ராஸ்கல்...கிண்டலா
பண்ற....வந்தனா அவனை அடிக்க ஓடி வந்தாள். டீ சிந்துமோ என்று நின்றாள்.
அப்போது ஹலோ...ஹலோ….யாராவது
இருக்கீங்களா...என்று வெளியே சத்தம் கேட்க...முனியன் விரைந்தான். கஸ்டமர்ஸ் வந்திருக்காங்க...நீங்க
இருங்க வர்றேன் என்று சொல்லி வந்தனாவை ரேப் செய்வதுபோல் அவளை பார்வையாலே தின்றுவிட்டு
சென்றான்.
அவன் சென்றதும் ராஜ் கதவை கொண்டி
போட்டான். வந்தனா பதறினாள். ராஜ்..வேணாம்..
பேரழகிடி நீ...ராஜ் அவளை இமைக்காமல்
பார்த்தான்.
சே... இவன் பேச்சைக் கேட்டு
புடவையைக் கழட்டியது தப்பு. டீயை கீழே வைத்துவிட்டு வந்தனா புடவையை எடுக்க ஓடினாள்.
சும்மா தள தளனு கொல்றியேடீ.….என்ற
ராஜ் அவளை பாய்ந்து பிடித்தான். இடது கையால் அவளது இடது முலையை பிடித்துக்கொண்டு வலதுகையால்
வயிற்றை அனைத்து அவளை தன்பக்கம் இழுத்தான். வந்தனா திமிறினாள். அவனோ முலையை இரக்கமில்லாமல்
கசக்கினான். ஹூக்குகளை விடுவித்தான்.
ராஜ்...விடு...ப்ளீஸ்... சுந்தர்
என்ன நம்பி அனுப்பி வச்சார்...
அப்புறம் ஏண்டி தொப்புள் காட்டி
என்ன சூடேத்துன?? அவளது காம்புகளை பிராவுக்குள் வைத்துக் கசக்கினான்.
ஆ....ம்மா….ஆ..... விடு ராஜ்
ப்ளீஸ்....
ராஜ் கடகடவென்று அவளது ஜாக்கெட்டையும்
ப்ராவையும் கழட்டி அவளது கனத்த முலைகளை பிரீயாக வெளியே தொங்கவிட்டான். விறைத்து நின்று
நின்ற அவள் காம்புகளை வாய்க்குள் விட்டு சப்பி இழுத்தான். மாறி மாறி அந்த பஞ்சுக் குவியல்களை
கசக்கிப் பிழிந்தான். முடிந்தவரை வாய்க்குள் நுழைத்துச் சப்பினான். வந்தனா தன்னை மறந்தாள்.
அவன் தன் காம்புகளைக் கடித்தபோது ஆ...ஊ...என்று கத்தினாள்.
முனியன் கதவைத் தட்டினான்.
வந்தனா ராஜ்ஜை தள்ளி தன் முலைகளை
விடுவித்தாள். புடவையை எடுக்க ஓடினாள் மறைக்க. முலைகள் இடதும் வலதுமாக ஆடின. ராஜ் அவளை
மறுபடியும் இழுத்து முலைகளைக் கவ்வினான்.
ராஜ்..ப்ளீஸ் விடு….என்ன இது…..
எனக்கு உன் முலைகள் வேணும்….
ஸ்...ஆ….அதுக்கு இப்படியா….ப்ளீஸ்..விடு….
ராஜ் விடாமல் சப்பினான்.
ராஜ் ப்ளீஸ்...வீட்ட்டுக்குப்
போய் தாரேன். இப்போ விடு ப்ளீஸ்.
ராஜ் நிறுத்தினான். மூச்சிறைத்தது
அவனுக்கு. வந்தனா நாக்கைக் கடித்துக்கொண்டாள். என்ன காரியம் செயதேன்? ஏன் இப்படிச்
சொன்னேன்?
ராஜ் ப்ளீஸ்...வீட்ட்டுக்குப்
போய் தாரேன். இப்போ விடு ப்ளீஸ்.
ராஜ் நிறுத்தினான். மூச்சிறைத்தது
அவனுக்கு. வந்தனா நாக்கைக் கடித்துக்கொண்டாள். என்ன காரியம் செயதேன்? ஏன் இப்படிச்
சொன்னேன்?
உன்னை எப்படி நம்புவது?
நம்பு. கண்டிப்பா தாரேன். இப்போ
தொந்தரவு செய்யாதே. ப்ராவை மாட்டினாள். ஜாக்கெட்டை மாட்டவிடாமல் இவன் தடுத்தான்.
உன் பேண்ட்டிய கொடு நம்புறேன்.
எனக்கு உன் தாங்க் பேண்ட்டிய பாக்கணும்.
முடியாது. வந்தனா வேகமாக பட்டனை
போட்டாள்.
கேட்டா கொடுடீ...ராஜ் அவளது
கொழுத்த இடுப்பைப் பிடித்து திருப்பி அவளது குண்டிகளுக்கு நடுவில் கடித்தான்.
ஆ.....துள்ளினாள் வந்தனா..
இவன் விடமாட்டான்.....சரியான
பொறுக்கி!.. சட்டென்று பாவாடைக்குள் கைநுழைத்து சரசரவென்று பேண்டியை கழட்டி அவன் முகத்தில்
வீசினாள். அது சொத்தென்று அவன் முகத்தில் விழுந்தது. சிவப்பு நிறத்தில் சுருட்டிய ரிப்பன்
போல். விழுந்த வேகத்தில் அவளது புண்டைத் தண்ணீர் அவன் முகத்தில் தெறித்தது.
முனியன் மீண்டும் தட்டினான்.
வந்தனா புடவையை உடுத்த ஆரம்பித்தாள்.
ராஜ் அவளது பேண்டியை கையில்
தொங்கவிட்டுப் பிடித்தபடியே போய் கதவைத் திறந்தான். அவர்களது முகத்தைப் பார்க்க மனமில்லாமல்
வந்தனா வேகமாய் வெளியேறப்போனாள்.
இந்தா...உன் ஜட்டிய மறந்துட்டுப்
போறியே வந்தனா…..
ராஜ் முனியன் காதுபடவே சொன்னான்.
இதைக் கேட்டதும் முனியன் நமுட்டுச் சிரிப்பு சிரித்தான். அந்த பேண்ட்டியையும் வந்தனாவையும்
மாறி மாறி பார்த்தான். வந்தனாவின் புண்டையில் தேன் சரசரவென்று சுரந்து கசிந்தது.
சே...இப்போ இவனுக்கும் தெரிஞ்சி
போச்சி.
என்ன தம்பி இது இவ்ளோ சின்னதா
இருக்கு?? ஆர்வமாக அதைப் பார்த்தான் முனியன்.
இது என்னோடது இல்ல என்றாள் வெடுக்கென்று.
அப்போ இது இவர்ட்டயே இருக்கட்டும்
என்று முனியனிடம் தூக்கிப் போட்டான் ராஜ். முனியன் அதை வேகமாக மோந்துபார்த்து மோட்சம்
அடைந்தான். உண்மைதான். இது இந்தச் சிறுக்கியோட ஜட்டிதான் போலிருக்கு. அரிப்பெடுத்த
பணக்காரிங்க எப்படிலாம் ஜட்டி பொடுராளுங்க?
முனியன் அதை மோந்து பார்த்து
முகத்தில் வைத்துத் தேய்ப்பதை பார்த்த வந்தனா வேகமாக அதை பிடுங்கிக் கொண்டு நாணத்தோடு
பைக்கை நோக்கி நடந்தாள். மழை ஓய்ந்திருந்தது.
செடிகளை டெலிவரி செய்யச்சொல்லிவிட்டு
வந்தான் ராஜ். ரொம்ப தேங்க்ஸ் ஸார் என்றான் முனியன். ஸார் நீங்க ரொம்ப லக்கி….என்று
பொறாமையுடன் சொன்னான்..
அவனுக்கு ஏன் என் பேன்ட்டிய
கொடுத்த?? வந்தனா கோபத்தோடு அவனது தொடைகளுக்கு நடுவில் ஜட்டிக்கு மேலாக அவனது பூலை
கொத்தாகப் பிடித்துக் கிள்ளினாள். ஆ...என்று கத்தினான் ராஜ். வந்தனா சிரித்தாள். அவனது
ஆண்மையின் உறுதியையும் வெப்பத்தையும் ரசித்தாள். கைய அவனது சுன்னிக்கு மேலே அதை பொத்திப்
பிடிப்பதுபோல் வைத்துக்கொண்டாள். பைக் சீரான வேகத்தில் போய்க்கொண்டிருந்தது.
உன்னை நம்பி என்னை அனுப்பி வச்சார்.
அவரை ஏமாத்திட்ட
அப்போ உனக்கு முதல்லயே தெரியுமா
என்னப் பத்தி?
அதான் முதல் தடவை நீ என்னைப்
பாக்கும்போதே தெரிஞ்சிடுச்சே...நீ ஒரு பொறுக்கின்னு
ஹலோ மேடம்... நான் நல்லவனாத்தான்
இருந்தேன். நீதான் உன் தொப்புளை காட்டின. என்னால கண்ட்ரோல் பண்ண முடியல.
நானா காட்டினேன்? காத்துல புடவை
விலகிட்டுது. அவளது விரல்கள் அவனது சுன்னியின் மேல் (பேன்ட்டில்) கோடு போட்டன.
அதான் இழுத்து வச்சி பின் பண்ணேன்.
ஆமாமா அதுக்கு முன்னாடி பண்ணதெல்லாம்?
பொறுக்கி!!
சரி... இப்போ என்கூட வா....
என் ப்ரண்டோட தோட்ட வீட்டுக்குப் போகலாம்
எதுக்கு?
உன்னோட பேன்ட்டி பாத்ததுலேர்ந்து
ஒரு மாதிரி இருக்குடி. உன் பணியாரத்தைப் பாக்க ஆசையாயிருக்கு
இருக்கும் இருக்கும். நான் இன்னொருத்தரோட
பொண்டாட்டி. அது ஞாபகம் இருக்கட்டும்
ஏன்...இன்னொருத்தரோட பொண்டாட்டிய
பெட்ல போட்டு உருட்டக் கூடாதா? அவ புண்டைய கடிக்கக் கூடாதா? இல்ல உள்ள விட்டாதான் அந்தப்
புண்டை திறக்காதா?
ஆமாம்
என்ன ஆமாம்?
சீ...எரும
உள்ள விடமாட்டேண்டி.....நக்கி
டேஸ்ட் பண்ணிட்டு உன்ன விட்டுர்றேன். ரொம்ப நாளா தவிக்கிறேன்
எவ்வளவு கொழுப்பு இருந்தா ஓப்பனா
என்ன படுக்க கூப்பிடுவ? அவள் அவன் ஆண்மையில் அழுத்தி ஒரு கிள்ளு கிள்ளினாள். அவன் ஆ
என்று கத்தவும் அவள் போன் அலறவும் சரியாக இருந்தது.
சொல்லுங்க..
-----
இதோ வந்துக்கிட்டே இருக்கோங்க.....
----
இல்ல. பைக்ல.
---
ஓகே பை. போனை கட் செய்தவள் பதட்டமுடன்
சொன்னாள்.
அவரு வீட்டுக்கு வந்துட்டாரு
ராஜ். வேகமா போ.
வீட்டுக்குப் போனதும் நீ ப்ராமிஸ்
பண்ணத மறந்துடாதே
என்னது?
பால் குடுக்குறேன்னு சொன்னியேடி...
ஏதோ வாய் தவறி சொல்லிட்டேன்.
விடு ராஜ். இதெல்லாம் வேண்டாம். என்னால உன்கூட கண்டிப்பா படுக்க முடியாது. என் தாலி
சத்தியம். இதோட வீட்டுடலாம். ப்ளீஸ்.
ஆசையாயிருந்த ராஜ்கு ஏமாற்றமாயிருந்தது
அவள் பதில். வீடு வந்துவிட்டிருந்தது.
தலை குனிந்தபடி வீட்டுக்குள்
நுழைந்தாள் வந்தனா. பின்னாலயே ராஜ்.
அடடா...நனைஞ்சிட்டீங்களா....
கொஞ்சம்தாங்க..... இருங்க வர்றேன்...
சொல்லிவிட்டு வேகமாக பெட் ரூமுக்குள் நுழைந்தாள்.
ஸாரி ராஜ்..உங்களுக்கு சிரமம்
கொடுத்துட்டேன்.
பரவாயில்லை சுந்தர் ஸார். சின்ன
உதவிதானே
செடிகள் வாங்கினீங்களா?
பின்னாடி வந்திட்டிருக்கு ஸார்
உட்காருங்க சாப்டுட்டுப் போகலாம்.
டிரஸ் ரொம்ப நனைஞ்சிடுச்சா?
இல்லை இல்லை...அல்மோஸ்ட் காய்ஞ்சிடுச்சு.
உட்கார்ந்தான். வந்தனாவுக்காகக் காத்திருந்தான்.
வந்தனா ஒரு க்ரீன் கலர் ஷிபான்
புடவையில் கவர்ச்சியாக வந்தாள். வழக்கம்போல லோ ஹிப்பில் கட்டியிருந்தாள். சிறியதாய்
அலங்காரம் செய்திருந்தாள். சமயலறைக்குள் நுழைந்து கொண்டாள். அந்த குட்டி பிளவுஸ் முதுகில்
நன்றாக இறங்கியிருந்தது. அடக்க ஒடுக்கமாய் அம்ஸமாய் நின்றுகொண்டிருந்தாள்.
கை கழுவுகிறேன் என்று அங்கு
வந்த ராஜ் அவளை பின்னாலிருந்து கட்டிப்பிடித்தான். கழுத்தில் முத்தமிட்டான். அவளது
வழு வழு இடுப்பைத் தடவினான்.
வந்தனா துள்ளினாள். அய்யோ அவர்
இருக்காரு விடுங்க
ராஜ் வேகமாக அவளது இடது கையைத்
தூக்கி தன் முகத்தை அவளது அக்குளுக்குள் நுழைத்து முகர்ந்து அப்படியே அவளது இடது மார்பில்
வைத்து உரசி முலையைக் கடித்தான்.
ஸ்..ஆ.... வந்தனா தவித்தாள்.
சூடாகினாள்.
அவளது புடவையை விலக்கி தொப்புளில்
ஒரு முத்தம் கொடுத்துவிட்டு கை கழுவினான்.
வந்தனா அவனை மிரட்சியுடனும்
காமத்துடனும் பார்த்தாள். எவ்வளவு தைரியமாக அத்துமீறுகிறான்?
கையிலிருந்த நீரை அவள் தொப்புளில்
தெளித்தான். சென்றுவிட்டான். வந்தனா துடித்தாள்.
குனிந்த தலையுடன் வந்து பரிமாறினாள்.
அவள் குனிந்து பரிமாறும்போது
சுந்தருக்குத் தெரியாமல் ராஜ் ஸ்பூனால் அவள் தொப்புளில் தட்ட....
கண்களை மூடி அந்த சுகத்தை அனுபவித்தாள்
வந்தனா. வாய்விட்டு முனக முடியாமல் தவித்தாள்.
அவளது அழகு தொப்புள் துடித்தது.
முலைகள் விம்மின. காம்புகள் விரைத்தன.
நல்லா சாப்பிடுங்க ராஜ் என்றான்
சுந்தர்.
சாப்பிட்டதும், குளிர்ச்சியா
ஏதாவது சாப்பிட்டா நல்லாருக்கும் என்றான் சுந்தர். மோர் இருக்கா?
அய்யோ இல்லையேங்க...
ஐஸ் க்ரீம் இருக்கா? என்றான்
ராஜ்.
இவன் எதுக்கு ஐஸ் க்ரீம் கேட்குறான்?
வந்தனா பதட்டமானாள். சுந்தரோ ஓ...இருக்கே... பட் எனக்கு வேண்டாம் நீங்க சாப்பிடுங்க.
ஐஸ் க்ரீம் எடுத்துக் கொடு வந்தனா என்றான்.
வந்தனா வெண்ணிலா ஐஸ் க்ரீம்
கப்புகளோடு வந்தாள்.
இப் யு டோன்ட் மைண்ட்.... கிச்சன்ல
ஒரு அழகான பவுல் (bowl) பாத்தேன். அதுல போட்டு இந்த ஐஸ் கிரீமை சாப்பிடலாமா?
ஓ...ஸ்யூர்.... வந்தனா அது எந்த
பவுல்? எடுத்துட்டு வா.
தெரியலையேங்க
நானே எடுத்துட்டு வர்றேன். ராஜ்
கிச்சனுக்குள் போனான். ஐஸ் க்ரீமோடு.
சிறிது நேரம் கழிந்தது.
வந்தனா போய்ப் பாரு. அவர் தேடிட்டிருக்காருன்னு
நெனைக்கிறேன். .
இவள் சலிப்பாகப் பின்னால் போனாள்.
எந்த பவுல தேடுறீங்க?
இந்த பவுலத்தான்.... ராஜ் அவளது
தொப்புளைக் காண்பித்தான்.
சீ...பொறுக்கி நான் போறேன்.
அவள் புடவையை இழுத்துப் பிடித்து தொப்புளை மறைத்துக்கொண்டு திரும்பி நடந்தாள். ஆனால்
ராஜ் அவள் கையைப் பிடித்து தன்பக்கம் இழுத்து தொப்புளுக்குள் முத்தமிட்டான்.
ராஜ்..ப்ளீஸ்.... அவள் சத்தமின்றி
முனகினாள். காம்புகள் விடைத்தன. புண்டையில் ஈரம் கசிந்தது.
ராஜ் வேகமாக ஒரு ஸ்பூனில் ஐஸ்
க்ரீமை எடுத்து அவள் தொப்புளுக்குள் போட்டான்.
ஆ...என்று கத்திவிட்டாள் வந்தனா.
என்னாச்சு வந்தனா....
ராஜ் அவள் தொப்புளை ஐஸ் க்ரீமோடு
சேர்த்து நக்கினான். நாக்கை தொப்புளுக்குள் விட்டுத் துழாவினான்.
இன்பவேதனையில் பதில் சொல்ல முடியாமல்
தவித்தாள் வந்தனா.
அவன் கன்னத்தில் கோபமாக ஒரு
அறை அறைந்துவிட்டு புடவைய சரட்டென்று இழுத்து மறைத்துக்கொண்டு வெளியே வந்தாள்.
எந்த பவுல தேடிக்கிட்டிருக்கார்
ராஜ்?
உன் பொண்டாட்டி தொப்புளைத்தான்
பவுல்னு சொல்றார். அது தெரியாம நீ வேற சே.....வந்தனாவுக்கு கோபம் வந்தது.
அமைதியாக நின்றாள்.
கப்லயே சாப்பிடலாமே....பவுல்லதான்
சாப்பிடுவாராமா? சைல்டிஸா இருக்கே.... என்றான் சுந்தர்
அவருக்கு அந்த பவுல் தான் பிடிச்சிருக்காம்
என்றாள் வந்தனா தலைகுனிந்து.
அதற்குள் ராஜ் வந்தான்.
கிடைச்சதா ராஜ்....
வந்தனா மேடம்தான் வச்சிக்கிட்டு
தரமாட்டேன்கிறாங்க
நானா?? எனக்குத் தெரியாது. இடதும்
வலதுமாக தலையை அசைத்தாள் வந்தனா.
கை கழுவும்போது அங்கதான் இருந்தது.
இப்போ இல்ல...
அப்போ கண்டிப்பா அங்கதானே இருக்கணும்.
வந்தனா நீ போய் பாரு. எங்க போயிருக்கும்.
டேய்....அவன் உன் பொண்டாட்டியோட
தொப்புளை கேட்குறான். .புரிஞ்சிக்கோ...என்னை அங்க போக சொல்லாதே ப்ளீஸ்..... வந்தனா
அவனைப் பார்த்து மனதுக்குள் கெஞ்சினாள்.
போ வந்தனா.... என்று சொன்ன சுந்தர்
தம் போட எழுந்தான்.
போச்சு! வந்தனா தலை குனிந்தபடியே
போனாள். ராஜ் பின்னால் வந்தான்.
பவுல கொடு.
ராஜ் ப்ளீஸ்...
ராஜ் உரிமையோடு அவள் புடவையை
விலக்கி மினுமினுக்கும் அந்த வட்டமான ஆழமான தொப்புளை பார்த்தான். வந்தனாவின் புண்டை
ஊறி கசிந்தது. சே...எவ்வளவு உரிமையோடு திறந்து பாக்குறான். அதுவும் சுந்தர் வீட்டில்
இருக்கும் போதே!
ஸ்பூனில் எடுத்து அவள் தொப்புளுக்குள்
போட்டு, ஐஸ் க்ரீமை கீழே அடிவயிற்றில் வழியவிட்டு நக்கினான். வந்தனா சாய்ந்தாள். கிச்சன்
மேடை விளிம்பில் அவளது குண்டிகள் அழுந்தின. அவளால் அவனைத் தள்ளிவிட முடியவில்லை. சுகம்
தாங்காமல் அவனது தலையைப் பிடித்து வயிற்றில் அழுத்திக்கொண்டாள். அவனோ அடங்காமல் திமிறிக்கொண்டு
நக்கினான்.
சட்டென்று அவளது முந்தானையை
விலக்கிக் கீழே போட்டுவிட்டு அவளது முலைகளை பார்த்தான். மீதமிருந்த ஐஸ் க்ரீமை அவளது
கிளீவேஜுக்குள் கொட்டினான். சில்லென்ற ஐஸ் பட்டதும் வந்தனா ஆ என்று முனகிக்கொண்டே தன்
முலைகளை தூக்கிக் காட்டினாள். பிளவுஸ் வெடித்துவிடும் போலிருந்தது அப்படி அவள் தன்
கொங்கைகளை தூக்கும்போது.
முலைப்பிளவிலிருந்து வழிந்த
க்ரீமை நக்கினான். கிளீவேஜுக்குள் நக்கினான். பிளவுசுக்கு மேலாக அவளது இரு முலைகளையும்
கடித்தான். காம்பைக் கண்டுபிடித்து கவ்வி இழுத்தான்.
வந்தனா நிற்கமுடியாமல் சாய்ந்தாள்.
தன் கணவனை மறந்தாள்.
வந்தனா விதம் விதமாக கசங்கினாள்.
கடி வாங்கினாள். இன்ப நரம்புகள் சூடேற... சூடு தணிக்க புண்டைக்குள் பொங்கினாள்.
சுந்தர் அருகில் வரும் சத்தம்
கேட்கவே....ராஜ் முதலில் வெளியே வந்தான். நன்றாக மூடிக்கொண்டு வந்தனா பின்னால் வந்தாள்.
வந்தனா...பவுல் கொடுத்தியா?
சாப்பிட்டுடீங்களா நீங்க?
அவளே பதில் சொல்லட்டும் என்று
நின்றான் ராஜ்.
கொடுத்தேன்.. என்றாள் வந்தனா.
திருப்தியா சாப்டுட்டேன் என்றான்
ராஜ். பவுல் அழகா நல்லா குழிவா இருந்ததுனால ஒரு ட்ராப் கூட வேஸ்ட் பண்ணல. ஆனா சீக்கிரமே
பவுல எடுத்துட்டுப் போயிட்டாங்க.
வந்தனாவுக்கு புண்டையில் அரிப்பு
எடுத்தது. சே...என் தொப்புளை நக்கியத்தைப் பற்றி என் கணவனிடமே விவரிக்கிறான்.
செடிகள் வந்திறங்கின.
எங்கே வைக்கணும்? என்றான் ராஜ்
சுந்தரிடம்.
மொட்டை மாடில. அங்கதான் வைக்கணும்னு
வந்தனா சொன்னா.
ஓ.... ராஜ் செடியும் தொட்டியுமாக
மேலே சென்றான்.
நான் வரணுமா? என்றான் சுந்தர்
தன் உத்தம பத்தினியிடம்.
பரவால்லைங்க...நாங்களே பாத்துக்கிடுறோம்.
துள்ளி ஓடினாள். மேலே.
கடைசி படியில் நின்றுகொண்டிருந்த
ராஜ் ஓடி வந்தவளை வந்தனாவை இழுத்து முத்தமிட்டான். அவள் உதடுகளை கவ்வி இழுத்துச் சப்பினான்.
பொறுக்கி நாயே...பயந்தே போயிட்டேன்.
கிச்சனுக்கு அவர் வந்திருந்தார்னா?? வந்தனா அவன் நெஞ்சில் குத்தினாள்.
உன் தொப்புள்தான் நான் கேட்ட
பவுல்னு தெரிஞ்சிருக்கும்!
நீ ரொம்ப மோசம்டா.... பன்னி
நீ இன்னும் உன் பிராமிஸ நிறைவேத்தல...அவன்
வேகமாக அவளது ஜாக்கெட் ஹூக்குகள் நான்கை கீழிருந்து கழட்டி பிளவுசை மேலே தூக்கிவிட்டு
அவளது முலையை வெளியே இழுத்தான்.
ஸ்...மெதுவாடா....வந்தனா குழைந்தாள்.
சுந்தர் பார்த்துவிடுவானோ என்று கீழே பார்த்தாள். அவன் அங்கு இல்லை. படிக்கட்டின் கடைசியில்
உள்ளும் இல்லாமல் வெளியும் இல்லாமல் மறைவாக அவர்கள் நின்றிருந்தார்கள்.
பெரிய ஆளுடி நீ...ப்ரா போடாம
வந்திருக்க??
பிராமிஸ் நிறைவேத்த வேணாமா??
சொல்லிவிட்டு நாக்கைக் கடித்தாள் வந்தனா.
அவன் அவளது இரண்டு முலைகளையும்
இப்போது வெளியே எடுத்துவிட்டான். சுந்தர் வரமாட்டான் என்று தெரிந்தது. இருந்தாலும்
பயத்துடன் கீழே பார்த்தான். அவன் இல்லை. இப்போது நிதானமாக வந்தனாவை சுவற்றில் சாய்த்து
அவளது காம்புகளைக் கவ்வினான். வெறிகொண்டு சப்பினான். முலைகளைக் கசக்கி சாறு பிழிந்தான்.
அவள் தொடையிடுக்கில் சேலைக்கு மேலாக கையை வைத்து புண்டையை அழுத்தித் தேய்த்தான்.
கீழே ஹாலில்-
செடிக்குத் தேவையான உங்களோடு
உள்ளே நுழைந்தவனைப் பார்த்து சுந்தர் கேட்டான்.
ஓ...செடி, தொட்டி கொண்டுவந்தவனா
நீ??
ஆமாங்க...மேடம் இருக்காங்களா?
ம்...அவ மேல இருக்கா....போ...உன்
பேரென்ன?
முனியசாமிங்க....பவ்யமாகச் சொல்லிவிட்டு
சுவரிலிருந்து வந்தனாவின் மேரேஜ் போட்டோவைப் பார்த்தவன் அதிர்ந்தான்.
-தொடரும்-